Ο Μπέντο που πετάει αετό

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Πάουλο Μπέντο είναι ο λιγότερο δημοφιλής προπονητής που έχει περάσει από τον Ολυμπιακό εδώ και πολλά χρόνια. Ό,τι κι αν λέει ή κάνει δεν τον βοηθά στο να χτίσει ένα προφίλ που να αρέσει στον κόσμο της ομάδας και αυτό είναι, όχι τα αποτελέσματα, που μοιάζει να βάζει πάνω του μια συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης, πιθανότατα μέχρι το καλοκαίρι.

Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης

Έχοντας αναλάβει την ομάδα τον Αύγουστο δεν άργησε να παρουσιάσει το δικό του πλάνο και σχέδιο για το πώς θα την οδηγήσει στην επιτυχία, κάνοντας ξεκάθαρο πως θα ακολουθούσε εντελώς διαφορετικό δρόμο από εκείνων των προκατόχων του.

Οι ερυθρόλευκοι που έμοιαζαν πιο ευάλωτοι από ποτέ, τουλάχιστον από τη στιγμή που κουμάντο κάνει ο Μαρινάκης, πολύ σύντομα είδαν τις καλοκαιρινές τρικυμίες του αποκλεισμού από το Τσάμπιονς Λιγκ και της αμφισβήτησης που δημιούργησε η πολυδιαφημισμένη αγωνιστική (και όχι μόνο) ενίσχυση των αντιπάλων του, να μετατρέπονται ήρεμη κρουαζιέρα προς την κατάκτηση των στόχων της ομάδας.

Ο Πορτογάλος τα κατάφερε με τον δικό του τρόπο. Παραγκωνίζοντας βαριά χαρτιά. Μένοντας κολλημένος με τον Καρντόσο. Δίνοντας ευκαιρίες σε νέους παίκτες των ακαδημιών. Κι έχοντας τη στήριξη της διοίκησης που όποτε χρειάστηκε εξέφρασε την εμπιστοσύνη της προς το πρόσωπό του.

Έτσι πρόλαβε την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά, τα Φώτα, των Τριών Ιεραρχών, του Αγίου Βαλεντίνου και -οριακά- την Καθαρά Δευτέρα. Μετά την ήττα από τον Πανιώνιο και τα ντέρμπι καθώς και τις διπλές αναμετρήσεις με την Μπεσίκτας να έπονται, παίζεται το τι θα συμβεί με το άλλο μεγάλο ορόσημο, την παρέλαση της 25ης Μαρτίου.

Πολλοί λένε πως ο Πάουλο Μπέντο (με τα θετικά και τα αρνητικά του) αποτελεί την περίπτωση του ανθρώπου που παραμένει στη θέση του επειδή συγκεντρώνει πάνω του τη δυσαρέσκεια για την εικόνα των ερυθρολεύκων και ότι οι φωνές για τις επιλογές του καλύπτουν τις μουρμούρες για εκείνες της διοίκησης στο μεταγραφικό παζάρι.

Ακόμη κι αν αυτός είναι ο πραγματικός ρόλος του, δεν θα μπορεί να τον παίζει για πολύ. Σε ένα χώρο όπως είναι το ποδόσφαιρο που οι ισορροπίες και οι δυναμικές αλλάζουν πολλές φορές από ένα και μόνο αποτέλεσμα, μοιάζει πως ο χρόνος του Πορτογάλου στου Ρέντη τελειώνει.

Αν δεν συμβεί κάτι πραγματικά ιστορικό για τον Ολυμπιακό, όπως για παράδειγμα να προκριθεί υπό την καθοδήγησή του στα προημιτελικά του Europa, μάλλον το καλοκαίρι θα μας αποχαιρετίσει και θα προστεθεί στη μακρά σειρά τεχνικών μιας χρήσης, οι οποίοι ακόμη και ως πρωταθλητές κρίνονται ο καθένας για δικούς του λόγους, αποτυχημένοι. Εφόσον το λέει η κερκίδα, έτσι θα 'ναι...